And that's a wrap..
Yesterday was my last day at work for The Salvation Army. Yes, last day. I've just concluded my 5+ years working for the very first company I have worked for since I came to Australia. Through my time there, I've had 3 roles, 4 supervisors, multiple teammates, and a million and one fun, exciting, challenging and interesting experiences. Parang hindi pa talaga nagsisink in sa akin. Feeling ko naka leave lang ako pero babalik din. I have to remind myself occassionally na tapos na, move on ka na pero ang hirap pala.
Anyway, a quick recap of what happened. So dumating sila mama dito noong August. I was actually thinking na wag na bumalik sa work after ng maternity leave ko pero since andito na din naman sila mama, I might as well go back. Kahit alam ko na less than three months lang naman sila dito. A lot of changes are happening sa office (Australia 1 restructure) kaya naisip ko na baka maredundant din naman ako, sayang naman ung redundancy pay. Pero as it turned out, na match ako sa role sa bagong structure. So heto ako at umasa din na baka naman pwede hindi ako magresign. Nagsabi ako kay Will na baka pwede mag parttime na lang ako. Nagstart din ako maghanap ng babysitter pero ang hirap pala, kung hindi sobrang short while lang pwede (ung isang nakausap ko hanggang end of November lang siya), sobrang mahal naman. Anyway long story short, nag tender na lang ako ng resignation. Nag counter offer naman si Will na baka pwede mag leave na lang ako hanggang January tapos February next year balik ako, hopefully nasa childcare na si Caleb nun. Pero kailangan pa nila ng approval nung bagong head of department. After nung paguusap namin, naka leave ako ng 1 week kase nga umuwi na din sila mama. Nung Monday, bumalik ako sa work, kinausap ako ni Will at ni Paul at ang sabi nga hindi pumayag si Janine sa leave na hanggang January. At un, biglang last day ko na kinabukasan. Parang kahit na sabi ko tanggap ko naman na ung decision ko bago ako nag tender, nung narinig ko ung sinabi ni Paul, medyo stoic lang ung itsura ko, pero feeling ko nawalan ako ng oxygen. Or parang may nakaharang sa dibdib na hindi ako makahinga.
Kinabukasan, I'm trying my best to keep a straight face. Nag pizza din kame (nilibre ako ng mga friendships), at ayun nagsulat na ako ng goodbye email ko. Marami ata nabigla since walang kaabog abog ang aking last day. Wala din si Will at Paul nun kase pumunta sila sa Melbourne. Kaya last ko na sila nakita nung Monday after nila ko kausapin.
So ayun, medyo in denial pa ata ako e. Lagi ko pa ding chinecheck ung email ko ( may access pa ko). Ewan ko ba, ang hirap din na mag isip na bago na talaga ung work ko. Well, wala pa naman, hindi pa ko nag aapply ulit. Naisip ko next year na lang after ng bakasyon namin.
Andami ko ding memories talaga dun sa Salvos. From Auburn hanggang Redfern. From mundane tasks to brain squishing and challenging coding, pero naenjoy ko naman. Siguro kailangan ko lang talaga ng closure. hehe. Kaya heto.. this serves as my closure.
Akala ko dati hindi na matatapatan ung saya ko sa mga kasama ko sa IRRI. Pero God has granted me another one. Dito sa Salvation Army. Parang naging grupo na din talaga kame mga Asians hahaha. Well mostly asians. Ako, Christina, Jatinder, Shrida, Will, Emma (bago lang siya), Mechelle at Fiona (minsan lang si Fiona). Sobrang mamimiss ko sila. At ung team ko na din sa DCS at SRM. Ung SRM na pinaka recent team ko, dun tlaga ako nahasa sa pagiging analyst. Buti na lang talaga tinuruan ako ni Will, at medyo na refresh ung utak ko. Medyo matagal na din kase from the time na nasa IRRI ako e. At saka buti nalang na nakakuha ako ng Analyst na role at least sa sunod na work hindi na ako mahihiya na magapply as analyst diba?
Anyway, napaka unknown pa ng future ko. Hindi ko pa maimagine mashado. But I know the Lord has a good plan for me. At para din sa aking pamilya. Hindi Niya kame papabayaan.
Siguro as of now, tuturuan ko muna si Caleb. Ang bilis na ng pick up niya e. Lahat ginagaya na niya. Kaya enjoy na din naman ako dito. Baka lang mashado ako mag enjoy hindi na ko magtrabaho ulit hahaha.
So dito na lang muna, heto ako, signing off sa aking TSA journey. Sabi ko nga sa last email ko sa office, there are no goodbyes, just see you later. See you later din sa aking Analyst self. Ngayon mommy muna ang fulltime job ko.
"Every new beginning comes from some other beginning's end" - Seneca
Anyway, a quick recap of what happened. So dumating sila mama dito noong August. I was actually thinking na wag na bumalik sa work after ng maternity leave ko pero since andito na din naman sila mama, I might as well go back. Kahit alam ko na less than three months lang naman sila dito. A lot of changes are happening sa office (Australia 1 restructure) kaya naisip ko na baka maredundant din naman ako, sayang naman ung redundancy pay. Pero as it turned out, na match ako sa role sa bagong structure. So heto ako at umasa din na baka naman pwede hindi ako magresign. Nagsabi ako kay Will na baka pwede mag parttime na lang ako. Nagstart din ako maghanap ng babysitter pero ang hirap pala, kung hindi sobrang short while lang pwede (ung isang nakausap ko hanggang end of November lang siya), sobrang mahal naman. Anyway long story short, nag tender na lang ako ng resignation. Nag counter offer naman si Will na baka pwede mag leave na lang ako hanggang January tapos February next year balik ako, hopefully nasa childcare na si Caleb nun. Pero kailangan pa nila ng approval nung bagong head of department. After nung paguusap namin, naka leave ako ng 1 week kase nga umuwi na din sila mama. Nung Monday, bumalik ako sa work, kinausap ako ni Will at ni Paul at ang sabi nga hindi pumayag si Janine sa leave na hanggang January. At un, biglang last day ko na kinabukasan. Parang kahit na sabi ko tanggap ko naman na ung decision ko bago ako nag tender, nung narinig ko ung sinabi ni Paul, medyo stoic lang ung itsura ko, pero feeling ko nawalan ako ng oxygen. Or parang may nakaharang sa dibdib na hindi ako makahinga.
Kinabukasan, I'm trying my best to keep a straight face. Nag pizza din kame (nilibre ako ng mga friendships), at ayun nagsulat na ako ng goodbye email ko. Marami ata nabigla since walang kaabog abog ang aking last day. Wala din si Will at Paul nun kase pumunta sila sa Melbourne. Kaya last ko na sila nakita nung Monday after nila ko kausapin.
So ayun, medyo in denial pa ata ako e. Lagi ko pa ding chinecheck ung email ko ( may access pa ko). Ewan ko ba, ang hirap din na mag isip na bago na talaga ung work ko. Well, wala pa naman, hindi pa ko nag aapply ulit. Naisip ko next year na lang after ng bakasyon namin.
Andami ko ding memories talaga dun sa Salvos. From Auburn hanggang Redfern. From mundane tasks to brain squishing and challenging coding, pero naenjoy ko naman. Siguro kailangan ko lang talaga ng closure. hehe. Kaya heto.. this serves as my closure.
Akala ko dati hindi na matatapatan ung saya ko sa mga kasama ko sa IRRI. Pero God has granted me another one. Dito sa Salvation Army. Parang naging grupo na din talaga kame mga Asians hahaha. Well mostly asians. Ako, Christina, Jatinder, Shrida, Will, Emma (bago lang siya), Mechelle at Fiona (minsan lang si Fiona). Sobrang mamimiss ko sila. At ung team ko na din sa DCS at SRM. Ung SRM na pinaka recent team ko, dun tlaga ako nahasa sa pagiging analyst. Buti na lang talaga tinuruan ako ni Will, at medyo na refresh ung utak ko. Medyo matagal na din kase from the time na nasa IRRI ako e. At saka buti nalang na nakakuha ako ng Analyst na role at least sa sunod na work hindi na ako mahihiya na magapply as analyst diba?
Anyway, napaka unknown pa ng future ko. Hindi ko pa maimagine mashado. But I know the Lord has a good plan for me. At para din sa aking pamilya. Hindi Niya kame papabayaan.
Siguro as of now, tuturuan ko muna si Caleb. Ang bilis na ng pick up niya e. Lahat ginagaya na niya. Kaya enjoy na din naman ako dito. Baka lang mashado ako mag enjoy hindi na ko magtrabaho ulit hahaha.
So dito na lang muna, heto ako, signing off sa aking TSA journey. Sabi ko nga sa last email ko sa office, there are no goodbyes, just see you later. See you later din sa aking Analyst self. Ngayon mommy muna ang fulltime job ko.
"Every new beginning comes from some other beginning's end" - Seneca
Comments
Post a Comment