Oath taking
Last Feb 28, ay nag oath taking kame as Australian Citizens. It was held at the Fairfield Council Center. Akala ko kame lang ang mag ooath taking or konte lang kame pero pagdating namin dun, medyo madami na ding tao. Hindi ko nga mashado napaghandaan ang isinuot ni Caleb, naka onesie lang siya, pero naka dress naman ako at nag office attire si Kenny. We arrived at around 6:30 pm kase hahanapin pa ung pangalan mo sa listahan tapos may enrollment na din sa Australian Electoral Commission. Pagdating namin sa loob nung hall, naka ready na ung mga upuan at ung para sa mga guests nasa likod at gilid. Ipinuwesto namin sila Mama Inday at Caleb sa likod. Sobrang winish ko talaga na hindi siya iiyak kase worried ako dahil last feed niya ay 5 pm pa. Pinatulog naman siya ni Mama Inday kay buti na lang at hindi umiyak.
Nag speech muna ung mayor ng Farfield Council. Sabi niya ung mga parents niya ay immigrants din at hindi naman ibig sabhin na naging Australian Citizen kame ay hate namin ang aming birth country. Medyo naisip ko nga din un e.
Tapos ay nag oath taking na. May binigay naman na babasahin e. Akala ko nga mag raise your right hand pa e, pero hindi naman.
Nasa first row kame ni kenny at unang batch kame sa mga tinawag since alphabetical ang order. Pag tinawag na ung name, lalapit ka na at iaabot ung certificate mo at commemorative na coin. Tapos pupunta ka sa harap at kakamayan mo ung mayor at shempre picture taking. Libre daw ung picture immail na lang nila. Ang laki nga ni ngiti ko e.
Masaya ako at excited dito sa aming oath taking feeling ko graduation. Parang congrats at umabot kayo ng ganito katagal at nag thrive kayo dito sa Australia. Parang feeling ko na taga dito na talaga ako. Nagpasalamat nga ako kay kenny e, kase sabi ko sa kanya siya naman ang nagdala sa akin dito.
Nakakatuwa panuorin ung mga iba't ibang klase ng immigrants na andun. May mga matatanda, may mga pamilya, may mga mag-isa lang. May mga naka kuntodo sa damit, may parang napadaan lang. Pero pare pareho kame na taga dito na talaga. Australia is our home now. After ng event (mga 71 daw ang nag oath taking at isa isang tinawag un), nagpicture taking kame sa may harap para souvenir, medyo matagal din kame nagantay kase andami din nagpapapicture e. Tapos may mga namimigay din ng lamingtons sa labas. Nakita ko din nga ung mayor na nakikipag picturan din dun sa iba malapit sa pinto e.
After nun, umuwi na din kame, at nagpizza na lang kame sa bahay as celebration. Buti talaga at hindi umiyak si Caleb. Umiyak na lang siya nung asa kotse na kame.
Nag speech muna ung mayor ng Farfield Council. Sabi niya ung mga parents niya ay immigrants din at hindi naman ibig sabhin na naging Australian Citizen kame ay hate namin ang aming birth country. Medyo naisip ko nga din un e.
Tapos ay nag oath taking na. May binigay naman na babasahin e. Akala ko nga mag raise your right hand pa e, pero hindi naman.
Nasa first row kame ni kenny at unang batch kame sa mga tinawag since alphabetical ang order. Pag tinawag na ung name, lalapit ka na at iaabot ung certificate mo at commemorative na coin. Tapos pupunta ka sa harap at kakamayan mo ung mayor at shempre picture taking. Libre daw ung picture immail na lang nila. Ang laki nga ni ngiti ko e.
Masaya ako at excited dito sa aming oath taking feeling ko graduation. Parang congrats at umabot kayo ng ganito katagal at nag thrive kayo dito sa Australia. Parang feeling ko na taga dito na talaga ako. Nagpasalamat nga ako kay kenny e, kase sabi ko sa kanya siya naman ang nagdala sa akin dito.
Nakakatuwa panuorin ung mga iba't ibang klase ng immigrants na andun. May mga matatanda, may mga pamilya, may mga mag-isa lang. May mga naka kuntodo sa damit, may parang napadaan lang. Pero pare pareho kame na taga dito na talaga. Australia is our home now. After ng event (mga 71 daw ang nag oath taking at isa isang tinawag un), nagpicture taking kame sa may harap para souvenir, medyo matagal din kame nagantay kase andami din nagpapapicture e. Tapos may mga namimigay din ng lamingtons sa labas. Nakita ko din nga ung mayor na nakikipag picturan din dun sa iba malapit sa pinto e.
After nun, umuwi na din kame, at nagpizza na lang kame sa bahay as celebration. Buti talaga at hindi umiyak si Caleb. Umiyak na lang siya nung asa kotse na kame.
Comments
Post a Comment